Wandelen door De Hoogte: kansarm of kansrijk?

De maandelijkse wijkwandeling bracht Wijkmakers op 22 april in De Hoogte. We liepen mee met Angelique en Maartje. Angelique is volwassen geworden in deze wijk en vertelt haar persoonlijke verhaal. Maartje komt vanuit haar werk bij de gemeente Groningen veel in deze wijk. Ze werkt graag met Angelique samen. Al voor de start van de wandeling gaat het gesprek over het bijzondere karakter van de wijk, maar ook over de uitdagingen die er zijn.

“Er is hier geen school, geen sportvereniging, geen huisarts, geen supermarkt. Het is alleen een woonwijk en zorgt niet voor diversiteit”, zegt Maartje. “Als je kunt kiezen ga je hier weg, de wijk staat bekend als kansarm.” Wat bedoelen we eigenlijk als we het hebben over een kansarme wijk? Angelique, al 38 jaar inwoner van de Hoogte, reageert meteen dat ‘kansarm’ een rotwoord is.

Bekende in de buurt

Angelique begint te vertellen. “Deze buurt is kinderrijk en sociaal, ik voel me hier veilig. Ik ken iedereen en dat vind ik heerlijk wonen.” Ze is hier als 17-jarige komen wonen. Ze was zwanger en had een woning nodig. Inmiddels is ze al wel drie keer verhuisd, maar altijd binnen de wijk. Ze heeft vijf kinderen en is inmiddels ook oma geworden. En bovenal is Angelique actief betrokken bij de speeltuinvereniging. We merken het, want menig handje gaat omhoog wanneer we als groep met haar door de wijk wandelen. Ze lijkt hier bijna iedereen wel te kennen. En iedereen zwaait blij naar haar terug.

Het bericht gaat verder onder de foto.

Zweverige types

We lopen langs een voormalig schoolgebouw, waarin nu Edanz zit en waar een pluktuin is aangelegd. Angelique is er een paar keer binnen geweest. Ze vertelt dat de uitstraling vooral een bepaalde doelgroep aantrekt ("beetje zweverige types") en dus een andere groep afschrikt. Zo ontdekken we dat er wel bewoners vanuit andere wijken naar Edanz toekomen voor bijvoorbeeld yoga. Maar vanuit de wijk zelf komen heel weinig mensen.

Dat was ook zo bij de kinderactiviteiten die vroeger werden georganiseerd en daarom zijn gestopt. Volgens Angelique mogen kinderen best ervaren dat activiteiten anders zijn. “Kinderen kennen nu eenmaal een bepaalde standaard die ze vertrouwen en dus is ‘anders’ dan ook best wel gek én eng.” Zo werkt beeldvorming. En dat is wat de meeste mensen ook ervaren over De Hoogte: “daar is het slecht wonen en speelt veel drank- en drugsoverlast.” Vanuit dit beeld laten ze de wijk vaak links liggen en gaan er liever met een grote boog omheen. Onbekend maakt onbemind. Het werkt beide kanten op.

Opgroeien in de wijk

Maartje merkt op dat voor sommige kinderen opgroeien best lastig kan zijn, door een kwetsbare thuissituatie. “Het Nederlands zorgsysteem focust vooral op problemen. Wij willen de aandacht verleggen: van zorg en kwetsbaarheid naar eigen kracht en talentontwikkeling. Bij het opgroeien van kinderen zijn drie pijlers belangrijk: thuis, school en de wijk. Meekomen met onderwijs is daarom net zo belangrijk als meedoen met leuke activiteiten in de wijk. Investeer in de kwetsbaarheid van het eigen kunnen bij kinderen. Laat ze ervaren: ik ben oké en ik kom er wel op mijn manier en dat is ook goed. Want kinderen hebben het ook best oké in deze wijk.”

Hoe kinderen straks met de wereld, hun wijk en hun leven omgaan, hangt af van hoe wij met hen omgaan en hoe we naar ze luisteren. Dit was de gedachte achter het project Kinderdromen Durven Doen van Mooie Wijken. “De kinderen van de Korrewegwijk én de Hoogte hebben soms iets extra’s nodig, omdat ze niet altijd die basis vanuit huis meekrijgen die andere kinderen wel krijgen. Een stimulerende thuisomgeving, cultuur-dingen die ze kunnen doen. Vaak hebben ze kleine kamertjes, waar het lastig is om huiswerk te maken. Er is lawaai, er zijn verschillende leeftijden in één huis. Dus moeten we ze iets extra's bieden zodat ze op hetzelfde niveau dezelfde kansen krijgen als kinderen uit een ander deel van de stad. Hun uitgangspositie is anders. Terwijl deze kinderen wel heel krachtig zijn. Daar moeten we naar kijken, heb ik geleerd.”

Eigen WIJ-spreekuur

Op de vraag waar de wijk nog behoefte aan heeft, antwoord Angelique heel stellig. “Vroeger, zo’n 10 tot 12 jaar gelden hadden we een peuterspeelzaal, een voetbalveld, een gymzaal, een school in de wijk. Dat is allemaal verdwenen. Gelukkig hebben we nu wel BSV de Speeltuinvereniging mét een kantoorruimte. Wat ik nog mis is een spreekuur vanuit de WIJ-organisatie. Hiervoor moet je nu naar een andere wijk toe. Dus die zou ik graag erbij willen hebben! De studenten van WIJS hebben dat nu wel, en dat werkt hartstikke goed. Het zou mooi zijn als het WIJ-team ook zo’n plek in de wijk zou hebben.”

Ga elke maand mee op wijkwandeling

De wandeling met Maartje en Angelique was de tweede in de serie wijkwandelingen van Wijkmakers: De wijk door de ogen van... Elke maand wandelen we door een andere wijk van de stad, steeds met een andere gids. Met deze wandelingen laten we de wijken zien door de ogen van mensen die er wonen, of in en aan de wijk werken. In twee uur tijd leer je een wijk op een heel andere manier kennen; ook al woon je er zelf. Op 13 mei wandelen we door de Korrewegwijk met student Noa Schievink. Hier lees je meer en kun je je aanmelden.