Editie 4 van de leergang Wijkontwikkling feestelijk afgesloten
De vierde editie van de Leergang Wijkontwikkeling is feestelijk afgesloten: in de Huiskamer op het Suikerterrein kwamen elf bezielde deelnemers samen om hun inzichten, ervaringen en ideeën te delen. Wat begon als een leertraject, groeide uit tot een leergemeenschap van wijkmakers met een gezamenlijke missie: samenwerken aan leefbare, rechtvaardige wijken.
Luisteren, leren en verbinden
In kleine kring deelden de deelnemers hun persoonlijke lessen uit het afgelopen jaar. Elk verhaal was anders, maar er klonken duidelijke rode draden doorheen. Zo benadrukten velen het belang van echte betrokkenheid van bewoners voor hun werk: plannen krijgen pas écht draagvlak als ze ontstaan in samenspel met de mensen voor wie ze bedoeld zijn.
Een echte wijkmaker houdt daarom steeds een stoel vrij voor stemmen die anders niet gehoord worden. De leergang leerde hen ook om te luisteren naar de andere perspectieven en ruimte te maken voor maatwerk. Geen wijk is hetzelfde, geen vraagstuk vraagt om een standaardaanpak. Wijkmakers bewegen mee met de dynamiek van de plek, de mensen en het moment.
Tussen beleid en praktijk
De rol van de wijkmaker bevindt zich vaak letterlijk tussen verschillende werelden: die van bewoners en die van instituties, tussen sociaal en fysiek, tussen regels en de realiteit van alledag. Dat vraagt om lef, zelfinzicht en het vermogen om nieuwsgierig te zijn naar andere perspectieven. .
Ook het belang van het collectieve perspectief kwam meer dan eens terug in de presentaties. Waar eerder gedacht werd vanuit individuele situaties, groeide het besef dat juist het bundelen van stemmen en het stellen van -soms ook scherpe- vragen beweging kan brengen in de wijk.
Casussen vol visie
Tijdens de slotmiddag presenteerden de deelnemers in vier groepen een wijkgerichte casus aan collega’s, wijkvertegenwoordigers en familieleden. Elk team boog zich over een actueel vraagstuk uit de praktijk en gaf daar op eigen wijze richting aan.
Heidi en Marieke werkten aan een inclusieve Suikerzijde. Via het fictieve personage Jan gaven ze een gezicht aan bewoners met extra ondersteuningsbehoefte. Met ideeën als alternatieve woonvormen, een digitaal buurthuis en een gedeelde agenda lieten ze zien hoe sociaal en ruimtelijk elkaar kunnen versterken.
Paula, Tanne en Cobie-Jeanne onderzochten de potentie van wooncoöperaties. Ze spraken met betrokkenen, doken in de literatuur en maakten helder welke stappen nodig zijn om bewoners meer zeggenschap te geven over hun leefomgeving.
Harm, Fransien, Bianca en Tanne gingen in gesprek met buurtvertegenwoordigers uit Lewenborg. Ze belichtten het spanningsveld tussen tevredenheid en potentiële uitdagingen, zoals armoede en kansmodale jongeren.
Céline, Marijn en Cobie-Jeanne bogen zich over een rechtvaardige Suikerzijde. Hun conclusie: meer lage sociale huur op het terrein vraagt om andere vormen van samenwerking en durf om de bestaande structuren te doorbreken. Met stellingen en een ‘over de streep’ activeerden ze de zaal om positie in te nemen in de materie.
Een netwerk voor de toekomst
De behoefte om met elkaar en andere wijkmakers te blijven verbinden, klonk luid en duidelijk. De deelnemers willen betrokken blijven bij het lerende Wijkmakers-netwerk: voor inspiratie, verdieping en samenwerking. En daar zijn we blij mee! Met hun vernieuwde blik, stevige inzichten en voelbare betrokkenheid maken deze elf wijkmakers verschil voor, met en in de wijk. Want de wijk? Die is nooit klaar.
